Wybór odpowiednich materiałów budowlanych na ściany wewnętrzne w domu jednorodzinnym zależy od pokładanych w nich funkcji konstrukcyjnych, izolacyjnych i estetycznych. Poniżej omówiliśmy popularne materiały pod kątem ich właściwości.
Rodzaj ścian wewnętrznych w budynku
Ściany wewnętrzne w domu jednorodzinnym może z grubsza podzielić na dwa podstawowe typy. Będą to ważne, mocne ściany nośne i z reguły lekkie ściany działowe.
Ściana nośna wewnętrzna to element konstrukcyjny budynku, którego celem jest głównie przenoszenie ciężaru dachu i stropu na niższe części domu, ostatecznie zaś na fundamenty. Od jej wytrzymałości i jakości zależy bezpieczeństwo całego domu. Ponadto, zadaniem ściany nośnej jest też oddzielanie poszczególnych pomieszczeń. Przegroda musi spełniać określone przepisami wymogi.
Ściana działowa wewnętrzna rozdziela wnętrza domu jednorodzinnego. Nie pełni jednak funkcji elementu konstrukcyjnego i nie ma żadnych właściwości nośnych. Ściana działowa spełnia określone wymagania dotyczące dźwiękoszczelności i odporności ogniowej.
Jak wynika z licznych badań i z praktyki budowlanej, inwestor indywidualny poświęca bardzo dużo czasu na zgłębianie tematu i wybór właściwych materiałów budowlanych do wznoszenia ścian zewnętrznych, a zdecydowanie mniej interesują go produkty zastosowane do stawiania ścian wewnętrznych. Tymczasem dobór odpowiedniego rozwiązania wiąże się z możliwościami, jakie otrzymują mieszkańcy dzięki ścianom nośnym i działowym. Sprawdźmy więc, jakie konsekwencje niesie ze sobą określony materiał ścienny.
Beton komórkowy na ściany wewnętrzne
Beton komórkowy, czy też gazobeton powstały ze zmielonego piasku kwarcowego, wapna i wody, dojrzewających w autoklawie pośród pary wodnej może nawet pełnić funkcję ściany wewnętrznej nośnej, ale częściej stosuje się go na ściany działowe. To dlatego, że w przypadku wewnętrznych ścian konstrukcyjnych o dużym obciążeniu lepsze będą cięższe materiały budowlane.
Charakteryzuje beton komórkowy stosunkowo wysoka wytrzymałość na ściskanie, bo 2-4 MPa w klasie gęstości 500 kg/m³, ale jest ona niższa niż w przypadku silikatów i ceramiki.
Jest to lekki materiał, co ułatwia transport i montaż. Może ta cecha mieć znaczenie przy budowie ścian wewnętrznych na wyższych kondygnacjach, takich jak poddasze użytkowe, kiedy nie powinniśmy znacząco obciążać stropów.
Beton komórkowy wyróżnia średnia izolacyjność akustyczna, a może nawet słaba, bo zależna od grubości materiału. Więc ostatecznie ściana zewnętrzna może wymagać dodatkowych warstw akustycznych w niektórych budynkach mieszkalnych.
Beton komórkowy posiada bardzo dobrą ognioodporność, jest materiałem niepalnym. Zaliczany jest do produktów o reakcji na ogień najwyższej Euroklasy A1. Bardzo dobra izolacyjność cieplna cechująca beton komórkowy w przypadku ścian wewnętrznych nie ma znaczenia.
Pamiętajmy, że jest to materiał łatwy w obróbce, co ułatwia montaż i jest przyjazny dla środowiska, ponieważ zużywa mniej energii podczas procesu produkcji niż tradycyjna ceramika. Jest wysoce paroprzepuszczalny.
Ceramika, czyli cegły pełne lub pustaki ceramiczne na ściany wewnętrzne
Ceramika powstałą z wypalanej gliny może z łatwością pełnić funkcję ścian nośnych oraz działowych. Cegła pełna stosowana na ściany konstrukcyjne posiada wysoką wytrzymałość. Dla pełnej cegły wytrzymałość na ściskanie określone w stanie powietrzno-suchym dla cegły II klasy wynosi 80 kG/cm², a dla cegły III klasy jest to 40 kG/cm². Z kolei wytrzymałość cegły pełnej na zginanie w stanie powietrzno-suchym to wartość dla II klasy cegły 15 kG/cm², a dla cegły III klasy równe 10 kG/cm².
Cegła pełna jest cięższa od betonu komórkowego, ale to poprawia właściwości akustyczne materiału. Mamy więc do czynienia z bardzo dobrą izolacyjnością dźwięków, szczególnie w przypadku cegieł pełnych, które doskonale tłumią hałas.
Ceramika posiada wysoką ognioodporność, cegły pełne są niepalne w Euroklasie 1. Izolacja termiczna materiału jest stosunkowo niska, ale przy ścianach wewnętrznych nie ma to raczej znaczenia.
Duża trwałość i odporność na działanie wilgoci powoduje, że cegła pełna nadaje się do ścian między pomieszczeniami narażonymi na intensywny kontakt z wodą, jak łazienka czy suszarnia.
Silikaty na ściany wewnętrzne
Bloczki i cegły wytwarza się z piasku kwarcowego, wapna palonego i wody. Bardzo dobra nośność sprawia, że silikaty nadają się na ściany konstrukcyjne. Wysoka wytrzymałość na ściskanie, nawet do 15-20 MPa pozwala na stosowanie ich w konstrukcjach wymagających dużych obciążeń.
Waga jest wysoka, silikaty to ciężki materiał, więc może to wpływać na ich ograniczenia w stosowaniu na wyższych kondygnacjach, ale jednocześnie to właśnie waga poprawia izolacyjność akustyczną produktu.
Bardzo wysoka izolacyjność akustyczna sprawia, że ściany wewnętrzne silikatowe są stosowane w budynkach wymagających dużego, odpowiedniego tłumienia hałasu dobiegającego z innych pomieszczeń.
Silikaty są bardzo ognioodporne, jest to materiał niepalny w Euroklasie A1. Izolacja termiczna jest niższa niż betonu komórkowego, ale jak już zaznaczaliśmy przy ścianach wewnętrznych izolacja cieplna ma małe znaczenie.
Silikaty charakteryzują się wysoką gęstością i trwałością, są niesamowicie odporne na działanie pleśni i grzybów.
Keramzyt na ściany wewnętrzne
Ściany wewnętrzne z keramzytobetonu, który powstaje z mieszaniny keramzytu z betonem, mogą pełnić funkcje ścian nośnych lub ścian działowych, zależne jest to od specyficznej technologii produkcji materiału.
Keramzytobeton posiada średnią wytrzymałość na ściskanie, ale wystarczającą do stosowania jako materiał konstrukcyjny przy ścianach wewnętrznych. Wytrzymałość keramzytu na miażdżenie wynosi więcej niż 0,75 MPa. Materiał jest też lżejszy od ceramiki i silikatów, co wyraźnie obniża masę konstrukcji.
To w miarę cichy materiał. Keramzyt ma dość dobrą izolacyjność akustyczną, lepszą niż beton komórkowy, ale nieco gorszą niż ceramika pełna.
Jest ognioodporny, materiał niepalny, Euroklasa A 1. Ma dobrą izolacyjność cieplną, choć sporo niższą niż beton komórkowy.
Keramzyt jest materiałem naturalnym, paroprzepuszczalnym, odpornym na grzyby i pleśń, łatwym w obróbce.
Drewno na ściany zewnętrzne
Pamiętajmy, że na rynku budowlanym jest dostępna szeroka gama dowolnego rodzaju drewna o bardzo różnej charakterystyce. Dlatego w zależności od rodzaju drewna i typu konstrukcji domu jednorodzinnego, może ono pełnić funkcję ścian nośnych, jak w konstrukcjach szkieletowych oraz ścian działowych w dowolnych rozwiązaniach budowlanych.
Wytrzymałość na ściskanie zależy od rodzaju drewna, ale generalnie bywa dość wysokie, chociaż zawsze niższe od osiągów ceramiki i silikatów. Poza tym, drewno jest relatywnie lekkim materiałem, można je stosować na wszystkich kondygnacjach.
Izolacyjność akustyczna zostaje osiągnięta w połączeniu z innymi warstwami izolacyjnymi. Ściany wewnętrzne z drewna są dosyć cienkie, więc uzupełnione izolacją zabierają i tak niewiele miejsca.
Wymaga bezwzględnie impregnacji ognioodpornej, gdyż drewno jest materiałem łatwopalnym. Pod względem reakcji na ogień najczęściej jest zgodne z Euroklasą D. Charakteryzuje je bardzo dobra izolacyjność termiczna.
Drewno to niepowtarzalny, unikalny materiał, który nadaje wnętrzu ciepły, naturalny wygląd. Jest przyjazne środowisku, ale wymaga impregnacji i regularnej konserwacji.
Szkło na ściany wewnętrzne
Szkło nie znajduje typowego zastosowania jako ściany wewnętrzne, ale spotyka się je jako takie rozwiązanie w nowoczesnych, minimalistycznych wnętrzach. Raczej jako formę ściany działowej, tak naprawdę pełni wręcz funkcję przegrody wizualnej.
Chociaż wytrzymałość na ściskanie szkła jest bardzo wysoka, to jednak kompletnie nie sprawdza się ono jako nośny materiał konstrukcyjny ze względu na swoją wyjątkową kruchość. Jest dość ciężkie, waga zależy ostatecznie od grubości materiału.
Szkło wyróżnia przeciętna izolacyjność akustyczna, która podporządkowana jest grubości materiału i zastosowanych folii akustycznych. Ma wysoką ognioodporność, zwłaszcza w przypadku zastosowania szkła ognioodpornego. Izolacja termiczna szkła jest bardzo niska, ale przy ścianach wewnętrznych, co podkreślaliśmy, jest to bardzo często mniej istotne.
Szkło coraz popularniej stosuje się najczęściej w celach estetycznych i do innowacyjnego, specyficznego podziału przestrzeni, pozostawiającego pełny widok na dużą przestrzeń wizualnie otwartego pomieszczenia.
Sucha zabudowa, czyli płyty gipsowo-kartonowe na ściany wewnętrzne
Płyty gipsowo-kartonowe, płyty regipsowe, czy też płyty g-k stanowią postać arkuszy stworzonych z gipsu zabezpieczonego tekturą. Są podstawowym elementem lekkiej, suchej zabudowy.
Sucha zabudowa wykonana z płyt gipsowo-kartonowych na stelażu jest bardzo popularnym rozwiązaniem służącym do wznoszenia ścian wewnętrznych. Oczywiście, gips-karton nadaje się wyłącznie na ściany działowe, nigdy nie może pełnić funkcji nośnych.
Wytrzymałość na ściskanie jest niska, zalecana tylko w pomieszczeniach, gdzie ściana nie jest narażona na duże obciążenia. Raczej nie powiesimy na ścianie działowej wewnętrznej gipsowo-kartonowej masywnych obrazów w solidnych, metalowych ramach.
Suchą zabudowę wyróżnia niezwykle lekka konstrukcja, dzięki czemu rozwiązanie nie obciąża stropów. Optymalna akustyka pomieszczeń jest do osiągnięcia. Przy odpowiednim wypełnieniu wełną mineralną ściany gips-karton zyskują dobrą izolację przed niechcianymi dźwiękami.
Płyty gipsowo-kartonowe są dostępne w wersji ognioodpornej. Nieistotna na ogół we wnętrzach izolacyjność termiczna suchej zabudowy jest średnia.
Płyty są bardzo łatwe w montażu, posiadamy też dzięki nim szybką, wręcz dowolną możliwość zmiany układu naszych pomieszczeń w domu jednorodzinnym, a to zwiększa elastyczność całej przestrzeni mieszkalnej.
Sucha zabudowa jest świetnym rozwiązaniem na ściany działowe, gdy zależy nam na elastyczności i niskim obciążeniu konstrukcji. Przy wznoszeniu solidnych ścian nośnych warto rozważyć jednak ciężkie silikaty lub ceramikę.
Ostateczny wybór właściwego materiału powinien uwzględniać podstawowe przeznaczenie ściany wewnętrznej, miejsce jej umieszczenia i wymagania dotyczące akustyki, wytrzymałości, odporności ogniowej oraz designu pomieszczeń.
